Sytuacja była dość zabawna: patrzyłam na nie jak na zjawy z innej planety, a one na mnie.
No tak.
Ja miałam na sobie bluzę, spodnie od pidżamy i zero makijażu.
Myślałam, że te kobiety nie są mnie w stanie zaskoczyć bardziej. A jednak. Organizowaliśmy zawody sportowe, podczas których biegaliśmy, skakaliśmy w workach czy graliśmy w piłkę.
Grupa Rosjanek przyszła na zawody sportowe w … szpilkach. Czułam się jak na zawodach w scrabble, gdzie trzeba odpowiednio dobrać słowa i ułożyć je w wyrazy – czasem wystarczy tylko słownik scrabble, czasem musimy sami dobierać słowa w Literakach. Tylko, że ja nie chciałam dobierać słów. Wolałam nic nie mówić. Rosjanki zachowywały się tak, jak gdyby była to rzecz zupełnie naturalna. Właśnie w takich sytuacjach dochodzę do wniosku, że kobiety są desperatkami. Nie wszystkie: znam parę z klasą, a nawet ze studiami. Cierpieć, męczyć swoje stopy, malować się, tracić czas po to, by podobać się mężczyznom. I usłyszeć od nich choćby jedno mądre słowo… Albo jakieś miłe słowo. Po co to komu. Poczucie własnej wartości buduje na moich osiągnięciach, a nie na wyglądzie. Nie twierdzę, że widzę coś złego w noszeniu szpilek. Właściwie to nie, ale nie na boisku.
Zaskoczył mnie również pewien mężczyzna, a jakże, z Rosji, który na swojej szyi miał bursztynowy różaniec. I nie wydawał się tym faktem szczególnie zaniepokojony. Wot, normalna stylówka na imprezę.